ارزش یک ریال وجه نقد نگهداری شده در شرکت از نگاه سهامداران

تئوری توازن وجه نقد بیان می‌کند که برای میزان وجه نقد نگهداری شده در شرکت‌ها سطح بهینه‌ای وجود دارد، درحالی‌که تئوری‌های دیگر بیان می‌کنند که سطح بهینه‌ای برای نگهداری وجه نقد وجود ندارد. در این پژوهش برای آزمون تئوری توازن، به بررسی میزان انحراف از سطح بهینه نگهداشت وجه نقد و ارزش وجه نقد از منظر سهامداران پرداخته شد. داده‌های این پژوهش شامل 110 شرکت پذیرفته‌شده در بورس تهران و در طول دوره زمانی 1388 تا 1394 است. برای ارزیابی تئوری توازن و تعیین ارزش وجه نقد توسط شرکت به دو بخش تفکیک شد: 1) سطح بهینه از نگهداشت وجه نقد 2) انحراف از سطح بهینه وجه نقد شرکت. نتایج بیانگر این است که هنگامی‌که وجه نقد نگهداری شده در حال نزدیک شدن به سطح بهینه است، یک ریال وجه نقد اضافه‌شده برای سهامداران بیش از یک ریال (13/1 ریال) ارزش دارد و برعکس هنگامی‌که یک ریال اضافه‌شده باعث گردد از سطح بهینه وجه نقد فاصله گرفته شود، یک ریال اضافه‌شده دارای ارزش کمتر از یک ریال (97/0 ریال) است؛ بنابراین نتایج این پژوهش سازگار با تئوری توازن نگهداشت وجه نقد است.